Zakup kolekcji saharyjskiej
Zakup „Kolekcji saharyjskiej” dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w ramach programu własnego Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów "Rozbudowa zbiorów muzealnych”
Miło nam poinformować, że Muzeum Miejskie w Żorach otrzymało dofinansowanie zakupu „Kolekcji saharyjskiej” ze środków Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w ramach programu własnego Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów "Rozbudowa zbiorów muzealnych”.
Kolekcja saharyjska ze zbiorów dr. Adama Rybińskiego obejmuje zespół 116 obiektów opisujących kultury zlokalizowane geograficznie w strefie Sahary. Na kolekcję składają się przedmioty pochodzące przede wszystkim z jej zachodniej części oraz terenów przyległych jako naturalnego obszaru przenikania się kultur. Daje ona w ten sposób spójny obraz kulturowy o znacznej wartości poznawczej.
Trzon kolekcji budują przedmioty z kręgu saharyjskiego, w którym dominują obiekty tuareskie. Od północy sąsiaduje z nim Magreb reprezentowany przez obiekty Kabylów, od zachodu Wybrzeże Atlantyku prezentuje wyroby Maurów. Od południa z Saharą graniczy Sahel, zdominowany przez pasterskich Fulbów, którzy zamieszkują obszar od Senegalu po Kamerun.
Kolekcja saharyjska odpowiada terenom badawczym dr. Adama Rybińskiego, który od połowy lat 70. XX w. prowadził samodzielne badania etnologiczne nad ludami zachodniej części Sahary i terenów przyległych. Rozległa wiedza i doświadczenie terenowe, jakie pozyskał w ich trakcie stanowią probierz wartości obiektów pozyskanych do kolekcji. Wszystkie obiekty cechuje wiarygodność etnograficzna, ale również kolekcjonerska w zakresie danych ewidencyjnych (miejsce pochodzenia i nabycia).
Najstarsze zakupy pochodzą z okresu 1974-75 z Algierii, ostatnie zaś są efektem poszukiwań w antykwariatach głównie we Francji (XXI w.). W zdecydowanej większości są to przedmioty używane i autentyczne. Należy jednak podkreślić świadomość kolekcjonera w zakresie rejestracji zmian kulturowych, co widoczne jest w nabywaniu obiektów charakteryzujących się wpływami obcymi w zakresie zdobienia i formy, czasami wskazującymi przeznaczenie na potrzeby handlu turystycznego. Zaznaczyć jednak należy, że w przypadku kultur tradycyjnych Afryki częstym zjawiskiem jest wykorzystywanie nowych rozwiązań zarówno w życiu codziennym, jak i w relacjach ekonomicznych z turystami.
--------------------------------
Na zdjęciu jeden z zakupionych obiektów – siodło tuareskie.